الف- در تعلیم و تربیت فرزندتان مشارکت داشته باشید : تجربه وتحقیق نشان داده است والدینی که خود را در تحصیل وآموزش فرزندشان درگیر   می سازند به فرزندشان در یادگیری کمک می کنند0 همچنین فرزندان اینگونه والدین از نظر تحصیلی وضعیت بهتری دارند0 این والدین کار معلم را نیز آسان تر می سازند .

ب- منابعی را برای خواندن و یاد گیری در خانه فراهم کنید: والدین باید کتابها ومجلات مناسب برای سن وکلاس بچه ها را در خانه تدارک ببینند تا آنها را مطالعه نمایند0 گاهی نیز لازم است که این مطالعه به صورت مشارکتی باشد یعنی والدین همراه با فرزندانشان به مطالعه ی کتاب و مجله یا روزنامه بپردازند0

 ج- سعی کنید الگوی خوبی برای فرزندتان باشید: والدین باید به این نکته توجه داشته باشند که بچه ها به اعمال ما نگاه می کنند نه به گفتار ما.به همین خاطر باید این باور خود را که مطالعه کردن فعالیتی لذتبخش ومفید است به فرزندانشان منتقل کنند0والدین نباید اکثر اوقات فراقتشان را به تماشای تلویزیون اختصاص دهند0

د-بچه ها راترغیب کنیدکه درمدرسه وظایفشان رابه بهترین نحو ممکن انجام دهند: والدین باید این اعتقاد خویش راکه وظایف وتکالیف مدرسه اهمیت فوق العاده ای دارد به فرزندانشان نشان دهند.آنان همچنین باید از بچه هایشان بخواهندکه این وظایف وتکالیف راتا حد امکان به بهترین صورت ممکن انجام دهند.

ه-به تحصیل ودرس خواندن اهمیت بدهید: بسیاری ازوالدین برای مسایل فرعی فرزندان ازجمله کلاسهای مختلف خارج ازمدرسه اهمیتی بیش ازمدرسه قایل می شوند درحالی که باید مهم ترین نگرانی والدین مسایل تحصیلی ودرسی فرزندانشان باشد.

و-ازقوانین واهداف مدرسه حمایت کنید: یکی ازعوامل تاثيرگذاردرتربیت فرزندان هماهنگی بین کانون های مختلف تربیت است. این کانونها می توانند معلمان-والدین-وسایل ارتباط جمعی وسایرافراد جامعه باشند. هرچه هماهنگی میان این کانون ها زیادترباشد سرگردانی کودک یانوجوان کمترخواهد بود.بنابراین والدین باید کاملا مراقب باشند که قوانین-مقررات انضباطی واهداف مدرسه ی فرزندشان رازیرسوال نبرند.

ز-ازفشارها به طورمثبت استفاده کنید: والدین باید فرزندشان راتشویق نمایند که تکالیفش رابه بهترین نحوانجام دهد ولی آنها نباید با تنظیم غیرقابل دسترسی برای فرزندشان یا به وسیله ی درگیرساختن اودرفعالیت های زیاد فشارزیادی بروی تحمیل نمایند.

ن-اگرمسئله یا موردی برای فرزندتان پیش آمد هرچه زودترمعلمانش رادرجریان قراردهید: منتظرنشوید که معلم فرزندتان با شما تماس بگیرد.به خاطرداشته باشید که با آگاه ساختن معلم فرزندتان نسبت به یک مشکل بالقوه شما هنوزاین فرصت راخواهید داشت که وضعیت موجود رابهبود بخشید.

ل-مسئولیت خود رابه عنوان والدین بپذیرید: انتظارنداشته باشید که مدرسه ومعلمان بیش تروفراترازوظیفه ی خود کاری راانجام دهند.به عنوان مثال:والدین باید این راوظیفه ی خود بدانند که اصول اساسی انضباط رادرخانه به فرزندشان بیاموزند وبه جای اینکه ازمعلم انتظارداشته باشند اینگونه اموررابه فرزندشان بیاموزند.

ی-مسایلی مثل اخلال وبی انضباطی وسایرمشکلات رفتاری رامهم بشمارید وبه سادگی ازکنارآنها عبورنکنید: برخی ازوالدین بیش ازحد لازم سهل انگارند ومشکلات رفتاری فرزندانشان راطبیعی تلقی می کنندواین رفتارهای نادرست راکه باعث برهم زدن نظم کلاس ومدرسه می گردد درردیف شیطنت های دوره ی نوجوانی می شمارند وبه سادگی ازکنارآنها می گذرند.شما سعی کنید ازاین دسته ازوالدین نباشید.